Μια
γλώσσα είναι σαν τα μάτια.
Κυττάζει
εκεί που δε βλέπουν τα μάτια.
Ψαρεύει
εκεί που δεν ψαρεύουν τα μάτια.
Σε
διαφορετικά ποτάμια κυνηγούν τη λεία τους.
Όμως
πότε-πότε διασταυρώνουν τα πυρά τους.
Γιατί
ουσιαστικά, ακόμα πιο βαθειά, ένας είναι ο κάμπος του ανθρώπου, ένας ο ουρανός τους,
ένας ο ουρανός.
Γιώργος
Σαραντάρης 9/8/40