Έκθεση: Η μη τήρηση των νόμων

Το θέμα:

Σε μια εποχή όπου η ισχύς των νόμων πλήττεται και αντικαθίσταται από υπόγειους μηχανισμούς κρίνεται αναγκαίο να επαναπροσδιορίσουμε το ρόλο τους. Ως αρθρογράφοι σε μια καθημερινή εφημερίδα, καλείστε να συντάξετε ένα κείμενο όπου θα αναλύσετε τις αιτίες που οδηγούν στη μεροληπτική εφαρμογή των νόμων από τους αρμόδιους φορείς και τις προτάσεις σας για την περιστολή του φαινομένου.      (500 – 600 λέξεις)

 Οι μαθητές εντοπίζουν ως αίτια:

• Κέρδος, το οικονομικό συμφέρον                                               18
• Απάθεια – Αδιαφορία πολιτών γιατί «έτσι γίνεται»             11
• Δίψα για εξουσία, κομματισμός                                                 08
• Έλλειψη καλλιέργειας, παιδείας, ηθικής                                06
• Ιδιαίτερες συνθήκες της οικονομικής κρίσης                           03
• Απουσία ελεγκτικών μηχανισμών                                            02
• Διαπλοκή αρμόδιων φορέων                                                      02
• Ιστορικοί λόγοι – κακώς εννοούμενη επαναστατικότητα    02
• Αδυναμία κοινωνικής συμβίωσης [γιατί όμως;]                      01
• Βιασύνη των πολιτών: Να έχω γρήγορα αποτέλεσμα          01
• Επίδραση της Τηλεόρασης                                                          01
• Επιεικείς ποινές                                                                            01
• Πολυνομία – χάος                                                                        01

 Οι μαθητές προτείνουν:

• Δράση των ίδιων των πολιτών                                                  12
• Επέμβαση Πολιτείας με Παιδεία – Σχολείο                            11
• Δραστηριοποίηση της Πολιτείας                                              10
• Σκληροί και αυστηροί νόμοι                                                      09
• Δράση των ΜΜΕ                                                                          04
• Επιρροή της οικογένειας                                                             04
• Δράση των πνευματικών ανθρώπων                                       02
• Επέμβαση της Δικαιοσύνης                                                       02
• Κατάργηση της διαπλοκής των εξουσιών                               01

Η (μη) Τήρηση των νόμων

[δεδομένα για ανάπτυξη]

Ι. Αίτια

• Η διαφθορά της πολιτικής και δικαστικής εξουσίας υποσκάπτει την αξιοπιστία των νόμων
• Το υλιστικό πνεύμα της εποχής επιτάσσει την κάλυψη των υλικών αναγκών με κάθε μέσο.
• Η κυριαρχία του ατομικισμού σε βάρος της συλλογικότητας. Η ανάπτυξη του εγωκεντρισμού.
• Η έλλειψη οργανωμένης δράσης από την πλευρά του κράτους για την περιφρούρηση των νόμων.
• Οι οικονομικές συναλλαγές πολιτικών και δικαστικών αποδυναμώνουν την απονομή της δικαιοσύνης.
• Η οικονομική εξάρτηση των ΜΜΕ από κρατικούς – πολιτικούς παράγοντες «φιμώνει» τον καταγγελτικό λόγο τους.

ΙΙ.        Προτάσεις

• Η πολιτεία πρέπει να περιφρουρίσει τα δικαιώματα των πολιτών. Πώς; 
• Αυστηρή νομοθεσία για περιπτώσεις διαφθοράς δικαστικών. 
• Δραστηριοποίηση ελεκτών κρατικών υπαλλήλων.

•  Τα ΜΜΕ να διασφαλίσουν οικονομική ανεξαρτησία επομένως ανεξάρτητο λόγο.

• Η δράση των ίδιων των πολιτών. Όχι παθητική αποδοχή της κατάστασης, μα επαγρύπνηση και καταγγελίες. 
• Ο ρόλος της παρεχόμενης παιδείας. Τα χαρακτηριστικά της: 

• Ανθρωπιστική παιδεία. 
• Προσπάθεια για «δημιουργία» ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων. 
• Προώθηση της συλλογικότητας, καταπολέμηση του ατομικισμού. 
• Καλλιέργεια κοινωνικής συνείδησης.
• Ο ρόλος της πνευματικής ηγεσίας του τόπου

Κείμενο που γράφτηκε στην τάξη:

 Το παρακάτω κείμενο «δημοσιεύεται» ως δείγμα αξιολόγησης γραπτού, ως σημείο αναφοράς – θετικών και αρνητικών, επιτυχιών και αδυναμιών. Εθελοντικά το πρόσφερε η «αρθρογράφος» του, διαβάστηκε στην τάξη και κρίθηκε. 

Επισημάνθηκαν:

Η απουσία τίτλου και η αδύναμη διαπραγμάτευση του πρώτου αιτήματος.

Η πρόθεση ισορροπημένης δομής, η ευχέρεια της διατύπωσης, η τεκμηρίωση με επίκληση στην αυθεντία.

 

Δομή

Κείμενο

1η Πρόλογος Διαπίστωση   2η Ζητούμενο Ι αίτιο 1ο ανοχή της κοινωνίας  3η Ζητούμενο Ι αίτιο 2ο οικονομικό κέρδος, απουσία ηθικής    4η Ζητούμενο ΙΙ πρόταση 1η Έλεγχος, αξιολόγηση, ποινές 5η Ζητούμενο ΙΙ πρόταση 2η συμβολή εκπαιδευτικού συστήματος 6η Επίλογος Προτροπή για αντίδραση

«Είναι βαριά η φωνή του λαού όταν κυριεύεται από φόβο», διατύπωσε εύστοχα ο τραγικός ποιητής Αισχύλος. Πράγματι, οι σύγχρονες κοινωνικοπολιτικές καταστάσεις και η ανέχεια εξωθούν τους πολίτες σε ακραίες συμπεριφορές. Η παραβίαση των νόμων είναι μόνο μια από αυτές και ίσως η σημαντικότερη, καθώς η οργάνωση και η σωστή λειτουργία μιας πολιτείας έχει ως βάση τη νομοθεσία της. Φόβος και άγχος για το αύριο κυριεύει τους πολίτες, τους φορείς της εξουσίας και έτσι επόμενο είναι η υπακοή τους στους νόμους να είναι προβληματική , αν όχι ανύπαρκτη.   Η δημόσια ηθική των φορέων της εξουσίας μέρα με τη μέρα χωλαίνει όλο και περισσότερο και το περίεργο είναι ότι συνοδεύεται από μια αίσθηση κανονικότητας. Η συμμόρφωση προς τις ισχύουσες συνθήκες και η συμπεριφορά τους αποκλίνουν όλο και πιο πολύ από αυτές, χωρίς ωστόσο αυτό να θεωρείται περίεργο ή κατακριτέο από την κοινή γνώμη. Ακόμη παρατηρείται μείωση των αντιδράσεων απέναντι σε τέτοιου είδους συμπεριφορές. Άτομα που χαρακτηρίζονται ως νομοταγείς πολίτες έχουν σταματήσει να παραξενεύονται από τις παραβάσεις του πολιτικού κόσμου, καθώς δε νιώθουν ότι αυτές οι πράξεις θίγουν κάτι που μας αφορά όλους και ενισχύουν την επανάληψη παρόμοιων ενεργειών.   Η επικράτηση των οικονομικών σκανδάλων και της ατομικής ιδιοτέλειας πρωταγωνιστούν στην πολιτική ζωή της χώρας μας. Ο εθισμός στην παρανομία και την οικειοποίηση μεγάλων χρηματικών ποσών, γίνεται μόνιμο χαρακτηριστικό των φορέων εξουσίας, η οποία τους έχει καταστήσει μανιακούς. Η υποτιθέμενη «βοήθεια» ενός πολίτη μέσω χρηματισμού για το χτίσιμο ενός αυθαίρετου, γεμίζει τις τσέπες των αρμοδίων και αδειάζει τα αποθέματά μας σε αξιοπρέπεια και ηθική. Ωστόσο, αυτά τα αποθέματα είναι θέμα πολιτικής καλλιέργειας και δημόσιας ηθικής που υπάρχει ή δεν υπάρχει.   Τα μέσα καταστολής του φαινομένου επιβάλλεται να είναι δραστικά. Ετήσιος, αν όχι μηνιαίος έλεγχος οικονομικής κατάστασης σύμφωνα με τις απολαβές των αρμόδιων του κράτους. Τακτική αξιολόγηση των ικανοτήτων των κατεχόντων θέσεις εξουσίας ως προς την καταλληλότητα κατοχής τους. Ακόμη, εξορθολογισμός της διοίκησης και καθορισμός των προσόντων των δημοσίων υπαλλήλων, έτσι ώστε να αποφεύγεται η ευνοιοκρατία. Αξιοσημείωτα πρόστιμα ακόμη και ποινή φυλάκισης πρέπει να είναι η απολαβή όλων όσων επιχειρούν να τοποθετήσουν το ατομικό πάνω από το συλλογικό συμφέρον.   Ο μεγάλος φιλόσοφος του γένους μας, Αριστοτέλης, υποστήριζε ότι τα μόνιμα στοιχεία του χαρακτήρα μας διαμορφώνονται μέσω της διδαχής και της εκπαίδευσης από την πιο μικρή ηλικία. Η εκπαίδευση λοιπόν και πόσο μάλλον η σωστή και ουσιαστική εκπαίδευση του ατόμου, του προσφέρει πρότυπα συμπεριφοράς και στοιχεία χαρακτήρα σύμφωνα με το εκάστοτε πολιτικό σύστημα. Ένα ορθώς οργανωμένο εκπαιδευτικό σύστημα διαμορφώνει σωστούς και νομοταγείς πολίτες που δεν παρεκκλίνουν ούτε στο ελάχιστο από τις επιταγές του νόμου, ακόμα και όταν οι ίδιοι αναλαμβάνουν την εξουσία.   «Ακόμη δεν υψώθηκαν τα τείχη που θα έλεγαν στο ανθρώπινο γένος «ως εδώ», έγραφε στις σημειώσεις του ο Μπετόβεν. Η εκμετάλλευση, η απαξίωση ηθικών αξιών και οι παράνομες οικονομικές απολαύσεις της εξουσίας δεν έχουν μέτρα και σταθμά. Η αντίδραση του λαού και η σωστή εκπαίδευση είναι κάποιες, αν όχι οι μόνες σωσίβιες λέμβοι. Ίσως ήρθε η ώρα να ενώσουμε τα χέρια και να φωνάξουμε όλοι μαζί «ως εδώ»!          [λέξεις 494]